DEDE İLE RÖPÖRTAJ

-Ada: Adınız soyadınız?

- Dede: Mustafa Arıkan

-Ada: Yaşınız ve mesleğiniz nedir?

-Dede: 69 yaşındayım. Emekli sınıf öğretmeniyim.

-Ada: Nerelisiniz, nerelerde öğretmenlik yaptınız?

-Dede: Avanosluyum. Öğretmenliği genellikle çevre köylerde yaptım.

-Ada: O yıllarda okul kıyafetleri nasıldı?

-Dede: Siyah önlük, beyaz yaka. Erkeklerde pantolon.

-Ada: Eğitimde kullandığınız araç gereçlerden kısaca bahseder misin?

-Dede: Sınıfta kara tahta ve tebeşir vardı. Şimdiki gibi akıllı tahtalar, projektörler, bilgisayarlar yoktu. Bilgileri ansiklopedi denilen bilgi kaynaklı kitaplardan araştırıyorduk.

-Ada: Peki çocuklar için nasıl oyuncaklar vardı?

-Dede: Uçurtma, topaç, aşık[kemik] oyunu, sek sek, kuyulu top, saylak, düzmeli saksı, birdir bir, güvercin taklası, bilye gibi gurup oyunları oynardık.

Ada: İletişimi nasıl sağlıyordunuz?

-Dede: Daha çok mektup ve telgraf kullanılırdı. Sonraki yıllarda telefon çıktı. Ama herkesin evinde yoktu. Postanelerden gidip kullanılıyordu. Bir de tebrik kartları vardı.

-Ada: Evinizde ısınma ve aydınlatmayı nasıl salıyordunuz?

-Dede: Tandır ve soba ile ısınıyorduk. Aydınlatma ise gaz lambası, lüks, mum, fener gibi araçlarla salıyorduk.

-Ada: Sofranızdaki yemekler hazır mıydı?

-Dede: Tabi ki o zamanlar hazır yiyecek yoktu. Ekmeğimizi annelerimiz evde yapardı. Yardımlaşma usulü ile mantı, erişte, bulgur, pekmez gibi yiyecekler hazırlanırdı. Peynir, kavurma, tereyağı, çökelek yapılırdı. Meyve zaten bağdan, bahçeden toplanırdı.

-Ada: Çocukluk arkadaşlarınızla nasıl vakit geçirirdiniz?

-Dede: Mahallede ne kadar çocuk varsa toplanıp, sokak oyunları oynardık. Şimdiki gibi TV, telefon, bilgisayar olmadığı için grup oyunları en iyi oyundu.

-Ada: Oturduğunuz evler nasıldı?

-Dede: Genelde tek veya iki katlı evlerdi. Kemer çatılı, kaya damlar, taş evler vardı. Altında ahırı ve samanlığı olurdu. Hayvancılık az ya da çok her evde vardı.

-Ada: Yemekleri pişirmek için ne kullanırdınız?

-Dede: Odun ocağı çok kullanılırdı. Ama gaz ocağı ve tandır da kullanılırdı.

-Ada: Peki son olarak anneannemle nasıl tanıştınız?

-Dede: Büyükler aracılığı ile tanıştık. Buna görücü usulü evlilik deniyor. Bizim gençliğimizde bu evlilikler ön planda idi. Şimdiki gibi konuşarak, tanışarak yapılan evlilikler çok azdı.

-Ada: Dedeciğim benimle bu röportajı yaptığın için teşekkür ederim.

-Dede: Rica ederim. Benim için de çok keyifliydi.